بیمه تامین اجتماعی سازمان تامین اجتماعی به منظور ایجاد رفاه و حمایت از حقوق کلیه کارکنان کارخانه ها، اداره ها و سازمان ها و دیگر محیط های کاری به وجود آمد. بیمه تامین اجتماعی بیشتر برای دهک های متوسط و پایین در نظر گرفته می شود. بیمه تامین اجتماعی کمک زیادی در تامین برخی نیاز های اولیه ی افراد می کند. در حال حاضر، طبق قانون بیمه تامین اجتماعی  و بیمه نامه برای تمامی افراد شاغل، اجباری است. می توان گفت که سازمان و بیمه تامین اجتماعی، مهم ترین رکن صنعت بیمه در کشور است.

در ماه‌های پایانی سال بحث عیدی و پاداش سالانه کارگران در بنگاه‌ها داغ می‌شود،‌ در این زمینه علی حسین رعیتی‌فرد معاون روابط کار وزارت تعاون،‌ کار و رفاه اجتماعی ضوابط زیر را مطرح کرد.

در اجرای ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار مصوب ۶ اسفند ۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی ضوابط مربوط به میزان، نحوه محاسبه و پرداخت عیدی و پاداش سالانه کارگران به شرح زیر اعلام می‌شود.

ماده ۱- کلیه کارفرمایان مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز (دو ماه) آخرین مزد به عنوان عیدی و پاداش بپردازند.

به عنوان نمونه چنانچه مزد ماهانه کارگری ۳،۰۰۰،۰۰۰ تومان باشد، مبلغ عیدی وی عبارت است از:

 (مبلغ عیدی سالانه) ۶،۰۰۰،۰۰۰ تومان = ۲× ۳،۰۰۰،۰۰۰ تومان (مزد ماهانه)

کف عیدی و پاداش سالانه ]کارگرانی که حداقل مزد بگیر هستند ( روزانه ۸۸۵،۱۶۵ ریال)[ به نسبت یک سال کار ، عبارت است از:

(کف مبلغ عیدی و پاداش سالانه) ۵۳،۱۰۹،۹۰۰  ریال = (روز)۶۰× ۸۸۵،۱۶۵ ریال (مزد روزانه)

تبصره ۱- مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نبایستی از معادل نود روز (سه ماه) حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.

سقف مبلغ عیدی و پاداش کارگران، به نسبت یک سال کار ، عبارت است از:

(سقف مبلغ عیدی و پاداش سالانه) ۷۹،۶۶۴،۸۵۰  ریال = (روز)۹۰× ۸۸۵،۱۶۵ ریال (حداقل مزد روزانه)

(سقف مبلغ عیدی و پاداش سالانه ۷،۹۶۶،۴۸۵ تومان = ۳ × ۲،۶۵۵،۴۹۵ تومان  (حداقل مزد ماهانه)

تبصره ۲- در کارگاه هایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبلغ تعیین شده پرداخت می کنند، عرف کارگاه معتبر می باشد.

ماده۲- کارگرانی که در طول سال از خدمت مستعفی، اخراج، بازنشسته شده و یا به نحوی از انحاء رابطه آنان با کارگاه قطع می شود و یا کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه کار کرده اند، محق به دریافت عیدی و پاداش سالانه خواهند بود. مبلغ پرداختی به این کارگران می بایست به ماخذ شصت روز به نسبت ایام کارکرد در سال محاسبه گردد.

تبصره- مبلغ پرداختی از این بابت برای هر ماه نباید از یک دوازدهم سقف تعیین شده تجاوز نماید.

به عنوان مثال میزان عیدی و پاداش سالانه کارگری با مزد روزانه ۱،۰۰،۰۰۰ ریال که به مدت چهار ماه در کارگاهی مشغول به کار بوده، عبارت است از:

۲۰،۰۰۰،۰۰۰ریال  = (ماه های کارکرد) × (روز)۶۰ × ۱،۰۰،۰۰۰ریال (مزد روزانه)

ماده ۳- سقف عیدی و پاداش سالانه کارگرانی که به صورت نیمه وقت و یا کمتر از ساعات کار تمام وقت کارگاه به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه می شود.

به عنوان مثال سقف عیدی و پاداش سالانه کارگری که به صورت نیمه وقت و یا کمتر از ساعات کار تمام وقت به کار اشتغال دارد با مزد روزانه ۱،۰۰۰،۰۰۰ ریال و۳۳ ساعت کار درهفته، عبارت است از:

۶۷،۵۰۰،۰۰۰ریال = (ساعات کار هفتگی) × (روز)۹۰ ×  ۱،۰۰۰،۰۰۰ ریال (مزد روزانه)

ماده ۴- مزد مورد عمل در محاسبه وجوه عیدی و پاداش پایان سال برای کارگران کار مزدی عبارت از متوسط کارمزد دریافتی آنان برحسب مدت ایام کارکرد در سال است.

ماده ۵- در مورد کارکنان ساعتی که حقوق ماهانه ثابت نداشته و دستمزد آنان در ماه متغیر می باشد برای محاسبه عیدی و پاداش، متوسط حقوق دریافتی آنان برحسب مدت ایام کارکرد در سال مبنای محاسبه قرار خواهد گرفت.

ماده ۶- رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه‌های مشمول قانون کار در صلاحیت مراجع حل اختلاف پیش بینی شده در فصل نهم قانون کار است.